مدتیه که حسابی دلم برای نقدهای زیرکانه و عمیق آقای زید آبادی تنگ شده. هر چی هم توی اینترنت پرسه میزنم تا شاید تحلیل موشکافانه ای یا چیز دندانگیری مثل نوشته های زید آبادی یا سحرخیز گیرم بیاد اغلب دست خالی بر می گردم. نوشته های بالاترین هم بیشتر پر سر و صدا ولی کم عمق است. برای زندانیهای پر شور و شعورمان دعا می کنم و آرزوی روزهایی را می کنم که جای نخبه هایی مثل زید آبادی نه در زندان بلکه در تلوزیون ملی ایران باشد.ه
Mittwoch, 22. Juli 2009
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen